In Nieuwer-Amstel woonde Nathan Heijmans met zijn vrouw Sophie Heijmans-Phillips op de Catherina van Clevelaan 13 in Randwijck.

Tijdens de oorlog verhuisden zij noodgedwongen met hun dochters Ann Leah en Joan Lucie naar de Uiterwaardenstraat 346 in Amsterdam.

Toen het gezin nog in Randwijck woonde, stond vader Heijmans geregistreerd als boekhouder. Op lijsten van 29 augustus 1942, toen de familie Heijmans inmiddels in Amsterdam woonde, staat vader Nathan echter geregistreerd als diamantbewerker. Hierdoor kreeg hij een vrijstelling voor zichzelf en zijn gezin om niet opgeroepen te worden voor zogenaamde arbeid in het oosten.  

De diamantindustrie was erg belangrijk voor de Duitsers. Diamantbewerkers moesten voor de nazi’s aan het werk blijven. Vrijstellingen zoals deze werden later alsnog opgeheven, resulterende in het feit dat deze groep alsnog werd opgeroepen om zich te melden en op transport werd gezet. Het hele gezin Heijmans is op 2 juli 1943 vergast in kamp Sobibor. Dochter Joan is slechts vier jaar geworden en Ann was nog maar acht.